Kun je ons kort vertellen wie je bent?

Ik ben Rick Boons, 25 jaar oud en woon in Utrecht. In juli 2014 ben ik afgestuurd als leerkracht basisonderwijs (PABO Breda).

 

Binnen de stichting waar ik mijn LIO-stage liep kreeg ik voor het eerstvolgende schooljaar een baan aangeboden. Hierdoor hoefde ik niet in te vallen en had ik een gelijk een fulltime baan. In deze tijd is dit niet vanzelfsprekend. Ik heb dus veel geluk gehad.

 

Dat je als leerkracht kan bijdragen aan de toekomst van een kind vind ik erg bijzonder en motiveert mij enorm. Om elk jaar weer van een ‘groepje kinderen’ een hechte klas te maken vind ik daarnaast een prachtige uitdaging. Een hechte klas creëren waarin kinderen met plezier naar school gaan is elk jaar weer mijn doel. In zo’n klas komen de prestaties haast vanzelf!

 

Wat versta je onder een creatieve leerkracht?

Een creatieve leerkracht is iemand die de methodes soms durft los te laten en kijkt naar wat de leerlingen in zijn klas nodig hebben. Die opzoek gaat naar manieren om zijn lesaanbod aantrekkelijk te maken, door bijvoorbeeld verschillende werkvormen met elkaar af te wisselen gedurende een dag. Denk hierbij aan: Coöperatieve- en zelfstandige werkvormen, schriftelijk- en digitaal werk, klassikale- en buitenactiviteiten, energizers en werken in stilte. Vroeger moest je met je klas naar buiten om de wereld te ontdekken. Tegenwoordig is dit nog steeds belangrijk maar kan je ook met de hedendaagse mogelijkheden van ICT heel gemakkelijk de wereld in de klas halen.

 

Vind je jezelf een creatieve leerkracht? Waarom wel of niet? Wat doe jij om je lessen creatief te maken?

Ik vind mijzelf een creatieve leerkracht omdat ik elke dag opzoek ben naar manieren om mijn onderwijs zo aantrekkelijk en effectief mogelijk te maken. Zoals ik ook bij de vorige vraag zei: gevarieerd- en gedifferentieerd onderwijs.

 

Vind je creatief onderwijs belangrijk? Waarom wel of niet?

Als leerkracht moet je voorkomen dat je leerlingen op de ‘automatische piloot’ gaan. Met creatief- en gedifferentieerd onderwijs blijf je je leerlingen prikkelen. Daarnaast hoef je wiel niet zelf uit te vinden. Op het internet staan genoeg ideeën.

 

Vind je het belangrijk om de creativiteit van de kinderen te stimuleren? Waarom wel of niet?

Het zou niet goed zijn als je als leerkracht de creativiteit en dus de ontwikkeling van een kind niet zou stimuleren. Dit is immers je vak. Onder creativiteit versta ik overigens niet hoe goed kinderen zijn in de creatieve vakken, maar hoe meer zij bijvoorbeeld dingen op een creatieve manier kunnen oplossen. Door kinderen zelfredzaam te maken, waarbij ze zelf naar oplossingen leren zoeken bij een probleem kunnen ze zich hier onder andere in ontwikkeling. Ik vind dat kinderen nu nog weleens te veel aan de hand worden meegenomen. Kinderen moeten ook zelf leren zoeken naar antwoorden. Ze moeten OUT OF THE BOX leren denken. In het hedendaagse bedrijfsleven is deze eigenschap denk ik zeer belangrijk en wordt in de toekomst alleen maar belangrijker. Werknemers van deze tijd en in de toekomst moeten namelijk steeds meer zelf gaan creëren en ontwikkelen.

De economie en de samenleving veranderden. Het onderwijs zal daarom hiermee mee moeten veranderen.

 

Op welke manieren probeer jij creativiteit bij de kinderen te stimuleren?

Minimaal één keer in de week werken de kinderen in mijn klas in een groepje aan een project. Deze projecten kunnen erg uiteenlopen. De ene keer werken de kinderen een paar weken in groepjes aan een maquette van een nieuwe school en een anderen keer aan een presentatie over een bepaald onderwerp. De kinderen leren hierbij hoe ze met anderen kunnen samenwerken om het einddoel dat ze voor ogen hebben te halen. In de weken dat ze samenwerken is het ook mogelijk dat ze als groep het einddoel moeten aanpassen. Omdat ze het einddoel zelf bepalen wordt hun creativiteit enorm gestimuleerd.

Daarnaast laat ik kinderen geregeld zelf uitzoeken wat ze moeten doen bij toepassingsopdrachten. Veel leerkrachten zeggen eerst exact tegen de groep wat ze bij een opdracht moeten doen om hem te kunnen maken. Hierdoor leren kinderen niet hun eigen kennis en creativiteit toe te passen bij het maken van een opdracht.