Dit is mijn zelfportret. In eerste instantie zegt het niet gelijk echt iets over mij. Toch heb ik overal over nagedacht en kan ik mijzelf precies beschrijven aan de hand van mijn tekening. 

 

Omdat ik tekenen/schilderen heel erg leuk vind wilde ik echt iets laten zien. Ik wilde laten zien wat ik kan. Vandaar een 'realistsich' portret. 

Om te beginnen heb ik eerst een ontwerp gemaakt op mijn laptop (zie de bovenste afbeelding). Maar ik houd van uitdaging en neem niet zomaar genoegen met een bewertke foto. Dat kan iedereen... Ik besloot het te gaan tekenen!

 

Het gene wat gelijk opvalt is het grote zwart-wit contrast. Dit is niet alleen omdat ik dat toevallig mooi vind, het contrast tussen zwart en wit staat symbool voor hoe ik ben. De contrasten stellen mijn eigenschappen voor die tegenover elkaar staan. Zo ben ik druk en rustig, serieus maar ook weer niet, chaotisch en geordend, soms een dromer en soms een doener.

Maar natuurlijk zie ik de wereld niet alleen in zwart-wit. Kleur valt niet te missen, vandaar de roze/rode tint om mijn contrasten iets minder hard te maken.

Daarnaast heb ik deze foto uitgekozen omdat mijn oogopslag mij beschrijft in één woord: vastberaden. Dat had je zeker niet allemaal gezien toen je naar mijn tekening keek.

 

Wat je niet ziet in de tekening is wat er in mijn hoofd omgaat. Ik heb heel lang nagedacht hoe ik dit het beste kan uiten. En ik kwam er achter dat je niet alleen creatief hoeft te zijn met een kleurpotlood of een penseel om jezelf te laten zien. Wat als je ook creatief bent met woorden? Met een pen?

Daarom heb ik op de achterkant een tekst geschreven. Bij de eerste oogopslag zie je dat niet en bij de tweede of derde waarschijnlijk ook niet. En dat is precies ik, ik denk dat weinige zullen verwachten dat ik zo ben. Het verschuilt zich achter mij en ik laat het bijna nooit zien. Maar nu wel:

 

Ik ben ik.

Soms vrolijk en soms niet,

soms een lach en soms verdriet.

Van buiten hard, van binnen zacht.

Soms normaal en soms wat gekker dan verwacht.

Ik ben ik.

Onzeker maar ook weer niet,

verlegen maar zonder dat je dat ziet.

Ik ben ik

Met gedachte die ik nooit in woorden uitspreek,

overdenkingen die ik niet in letters breek.

Maar dit keer wel.

Want ik ben ik en ik ben origineel.

Ik ben creatief.

 

Als het gaat om kinderen moet je verder kijken dan je in eerste instantie ziet, net zoals mijn zelfprotret. Daarnaast vind ik het ook belangrijk de creativiteit van een kind te stimuleren op meerdere gebieden. Niet alleen knutslen is creatief maar ook praten, schijven, denken, spelen en dat ga ik zeker meenemen tijdens mijn stage.